12, 13 και 14 Απριλίου 2013
«Tεχνόπολις» Δήμου Αθηναίων
Πειραιώς 100, Γκάζι
«Tεχνόπολις» Δήμου Αθηναίων
Πειραιώς 100, Γκάζι
Η Τεχνόπολη μετατράπηκε για ένα τριήμερο σε ένα τεράστιο τραπέζι δοκιμής μοναδικών γεύσεων απ' όλη τη χώρα. Ενα τραπέζι απόλαυσης και αισιοδοξίας, καθώς μπροστά μας ξετυλίχτηκε μια Ελλάδα χωρίς αντίπαλο και με λαμπρή προοπτική. Γι' αυτό όλα τα πρόσωπα ήταν χαρούμενα.
Κεφαλοτύρι Ιου
Οι επισκέπτες του φεστιβάλ έμειναν και τις τρεις ημέρες μέχρι αργά το βράδυ απολαμβάνοντας τις γεύσεις αλλά και το χώρο της Τεχνόπολης.
Τυροκομείο Ιου
Στα περίπτερα του φεστιβάλ, ο κόσμος ήθελε να δει και να δοκιμάσει ένα προς ένα όλα τα προϊόντα.
Στα περίπτερα του φεστιβάλ, ο κόσμος ήθελε να δει και να δοκιμάσει ένα προς ένα όλα τα προϊόντα.
Καπνιστό χέλι Γείτονα
Στα περίπτερα του φεστιβάλ, ο κόσμος ήθελε να δει και να δοκιμάσει ένα προς ένα όλα τα προϊόντα.
Οικοτεχνία "Τερπνόν-γεύσεις Ευτυχίας", Κορινθία
Οικοτεχνία "Μαλεβός" Αγίου Πέτρου Αρκαδίας
Βαγγέλης Γείτονας και Ζαφείρης Τρικαλινός 
To πρώτο φεστιβάλ Ελλάδα Γιορτή- Γεύσεις που έγινε το περασμένο σαββατοκύριακο στην Τεχνόπολη είχε επιτυχία πέρα από κάθε προσδοκία. Μεγαλύτερη επιτυχία και από τις χιλιάδες των αθηναίων που το επισκέφθηκαν ήταν το γεγονός ότι είδαμε μετά από πολύν καιρό πρόσωπα χαμογελαστά και χαρούμενα, ορεξάτα κι ευχαριστημένα. Κι αυτό λέει πολλά.
Ανθρώπους που ήρθαν από την ελληνική επαρχία να δείξουν τα προϊόντα τους, συχνά με τις οικογένειές τους, τη νεότερη γενιά. Ολοι μαζί ετοίμαζαν, κέρναγαν, εξηγούσαν. Με καμάρι για τη δουλειά τους, υπερήφανοι για τα προϊόντα τους, με αδιαπραγμάτευτη προσήλωση στην ποιότητα. Μπορεί να μιλούσαν μια μονάδα εκτροφής ψαριών, μπορεί για ένα μικρό εργαστήρι παραγωγής ζυμαρικών -όλοι φαίνονταν να αγαπούν το ίδιο αυτό που έκαναν.
Επισκέπτες που είχαν έρθει με πραγματικό ενδιαφέρον να δοκιμάσουν, να ανακαλύψουν, να μιλήσουν με τους παραγωγούς. Δεν ήταν απλώς αυτοί που συχνάζουν στις εκθέσεις. Γνώριζαν και εκτιμούσαν. Γι' αυτό και φεύγοντας δεν κρατούσαν μια τσάντα με φυλλάδια αλλά με προϊόντα που δοκίμασαν και αγόρασαν. Πρόσωπα ευδιάθετα και ικανοποιημένα γέμιζαν το προαύλιο: διάλειμμα για χάζι, καφέ και επιπλέον τσιμπολόγημα γύρω από το φουγάρο. Μετά έμπαιναν για δεύτερη βόλτα στα περίπτερα -μπορεί και τρίτη. Αρκετοί ξαναήρθαν την επομένη. Ολοι άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις: ενημερωμένοι, επιλεκτικοί, με γνώση και εκτίμηση στην ποιότητα.
Πολλούς ιδιοκτήτες μικρών παντοπωλείων να ψάχνουν προϊόντα ποιότητας για το μαγαζί τους. Αρκετοί από αυτούς πρόκειται να ανοίξουν σύντομα κατάστημα, έχοντας προφανώς διερευνήσει τις τάσεις της αγοράς. Λένε, πως σε καιρούς κρίσης αποζητάς το λιγότερο και εκλεκτό, το γνήσιο και παραδοσιακό.
Γεύσεις μοναδικές, με βάση τα ελληνικά προϊόντα και την προσεγμένη παραγωγή. Μπορεί να ήταν ένα λικέρ φασκόμηλο με δεντρολίβανο ή εκείνο το φρέσκο πρόβειο τυρί με το μπούκοβο, μπορεί μια μαρμελάδα φράουλα με βανίλια, το πρωτότυπο γλυκό του κουταλιού ελιά Καλαμών ή και το τόσο νόστιμο σιναπόφυλλο, τραγανό και πικάντικο, φρεσκοκομμένο από την Κρήτη. Το εκλεκτό καπνιστό χέλι -deli παγκόσμιας κλάσης-, μια καυτερή σάλτσα αρωματικής πιπεριάς, ο τραχανάς με τα λαχανικά από τον Εβρο, το παγωτό καϊμάκι από γάλα βουβαλινό, το τριπολιτσιότικο σαλάμι αέρος, το νιότικο σκοτύρι, οι σαμουσάδες από τη Λήμνο, τα χιώτικα αμυγδαλωτά, τα μανιάτικα λουκάνικα, το σύγκλινο Μονεμβασιάς. Και τι δεν ήταν! Κάποια διάσημα deli της Place de l' Opera θα ήθελαν ευχαρίστως να τα έχουν στα ράφια τους…
Είδα ένα χαρούμενο "αλισβερίσι" που δεν το έχω ξαναδεί σε έκθεση. Υπήρχε ο παλμός και η ζωντάνια ενός παζαριού σε ένα χώρο με μουσιακή ομορφιά, με ανθρώπους που "το χαίρονταν" πραγματικά και σαν εκθέτες και σαν επισκέπτες.
Οτι στον τομέα των παραδοσιακών τροφίμων πάμε παραπάνω από καλά. Παραγωγοί εκσυγχρονίζονται και μεγαλώνουν, ιστορικές βιοτεχνίες περνούν στη νεότερη γενιά και πλουτίζουν τη γκάμα τους διατηρώντας την παράδοση, υπάρχουν αστοί που εγκαταλείπουν οικογενειακώς την πόλη και γίνονται παραγωγοί στην επαρχία. Οχι μόνο από ανάγκη, αλλά και από άποψη. Υπάρχει μια επιστροφή στη γνησιότητα, στην ποιότητα, στη βιολογική καλλιέργεια, στις τοπικές ποικιλίες, στις ντόπιες ράτσες ζώων. Το αυθεντικό μετράει όλο και περισσότερο, το "δήθεν" εξοστρακίζεται.
Οτι τα ελληνικά προϊόντα ποιότητας κερδίζουν μεγαλύτερο μέρος του κοινού στον τομέα τρόφιμα, αργά και σταθερά. Ολο και περισσότεροι προτιμούν να βάλουν στο τραπέζι τους ένα γευστικό τυρί μικρού τυροκομείου, ένα αλλαντικό ποιότητας, νόστιμα όσπρια ελληνικής προέλευσης, ελαιόλαδο μικρής παραγωγής που μοσχοβολάει ελιά, εκλεκτά αλίπαστα κι ένα σωρό άλλα. Υπάρχει μια τάση επιστροφής στα ψώνια με μέτρο και στόχο την ποιότητα.
Οτι οι "ακριβές τιμές" των ποιοτικών προϊόντων μικρής παραγωγής είναι ένας μύθος. Υπάρχουν προϊόντα που η τιμή τους δεν διαφέρει από εκείνα μαζικής παραγωγής των σουπερμάρκετ. Υπάρχουν και άλλα που είναι ελφρώς ακριβότερα, αλλά με ποιότητα που δεν συγκρίνεται. Με σωστή διαχείριση και χωρίς σπατάλες η διαφορά εξανεμίζεται και μπορείς να προσφέρεις στον εαυτό σου την ποιότητα και γεύση που αξίζει.
Το κλισέ "όλα τα ωραία πράγματα τελειώνουν γρήγορα" -δηλαδή θέλεις να κρατήσουν περισσότερο- ήταν η σκέψη πολλών για αυτή την εκδήλωση που εξελίχθηκε σε πραγματική γιορτή. Η σκέψη μας βρίσκεται ήδη στην επόμενη. Το αθηνόραμαUmami.gr, όπως θα έχετε διαπιστώσει, προβάλλει ιδιαίτερα τα ποιοτικά ελληνικά προϊόντα και τους παραγωγούς τους. Στο φεστιβάλ γεύσης στην Τεχνόπολη συναντήσαμε ένα κοινό που μοιράζεται μαζί μας την προτίμηση αυτή και αυτό μας έδωσε πρόσθετη ικανοποίηση. Εννοείται πως θα συνεχίσουμε να ψάχνουμε, να ανακαλύπτουμε, να ξαναβρίσκουμε, να δοκιμάζουμε και να σας παρουσιάζουμε τα ποιοτικά προϊόντα της αγοράς αλλά και να γνωρίζουμε τους ανθρώπους που βρίσκονται πίσω από αυτά.
Ντίνα Γκρουμούτη [email protected]
